Gilla & Bobby Farrell - Gentlemen Callers Not Allowed

45'lik Plak (Türkiye Baskısı/ Eurovox 8028)
Side A: Gentlemen Callers Not Allowed
Side B: Say Yes

Gilla, tıpkı Boney M. gibi 70'li yılların ortasında prodüktörlüğünü Frank Farian'ın yaptığı şarkılarla adını duyurdu. Aslen Avusturyalı olan sanatçı ilk plaklarını Almanca doldurmuştu. Gilla'nın, Boney M. grubuyla en yakın teması, grubun tek erkek elemanı Bobby Farrell'la yaptığı düetler oldu. Her ne kadar birkaç sene sonra Frank Farian, Bobby Farrell'a ait sandığımız sesin asıl sahibinin kendisi olduğunu açıklayacak olsa da, en azından o yıllarda müzikseverler için Gilla'yla düet yapan kişi Bobby Farrell'dı. (Aşağıda yer alan Billboard Türkiye'nin Temmuz 2010 sayısındaki 80 Adımda Bilinmeyen 80'ler dosyasında bu olaya ben de yer vermiştim.)

Gilla'nın Bobby Farrell'la birlikte kaydettiği Gentlemen Callers Not Allowed 45'liği 1977 yılında ülkemizde de piyasaya çıktı. Plak, orijinalinin kapağında yer alan Hansa International markasının Hansa'sını kaldırarak yerine kendi firmalarının adını yazan Eurovox tarafından yayınlanmıştı. Boney M.'in tüm Avrupa'da fırtına gibi estiği günlerde piyasaya sürülen 45'lik, hemen Hey dergisi listelerine girmiş olsa da çok hızlı bir yükseliş grafiği yakalayamadı. 12 haftalık bir maratonun sonunda 16 Ocak 1978 tarihinde 8.sıraya kadar çıktıktan iki hafta sonra listelerden hızla düştü.

Gilla 70'lerin sonlarına doğru Almanca'ya geri dönecek ve Boney M.'in yorumuyla ünlü olan Rasputin, Sunny ve No Woman No Cry gibi şarkıları aynı düzenlemelerle bu kez Almanca olarak kaydedecekti. Her ikisi de Frank Farian'ın projesi olan Gilla ve Boney M. arasında birçok ortak payda bulunuyordu. Örneğin; Gilla'nın Help Help adını taşıyan şarkısıyla Boney M.'in ilk single'ı Baby Do You Wanna Bump'ının alt yapısı aynıydı. Hatta Boney M.'in ilk albümü Take The Heat Off Me'nin bazı ülkelerdeki ilk baskısında Baby Do You Wanna Bump'ın yerine Help Help yer alıyordu.

Boney M. - Daddy Cool/ No Woman, No Cry

45'lik Plak (Türkiye baskısı/ Sprint DP-024)
A Yüzü: Daddy Cool
B Yüzü: No Woman No Cry

70'li yılların en ünlü topluluklarından Boney M. dörtlüsünün tek erkek elemanı Bobby Farrell, konser vermek üzere gitmiş olduğu Rusya'nın Saint Petersburg şehrindeki otel odasında bu sabah (30 Aralık 2010) ölü olarak bulundu. Farrell'ın menajeri, nefes darlığından dolayı rahatsız olduğunu bildirmesine rağmen sanatçının ölüm nedeni henüz kesinlik kazanmış değil. 61 yaşında hayata veda eden Farrell'ın son yıllarda Hollanda'da ikamet ettiği biliniyordu. Frank Farian'ın başlangıçta bir stüdyo grubu olarak kurmuş olduğu Boney M. ikinci 45'liği Daddy Cool'la birlikte kanlı canlı bir gruba dönüşmüştü. Farian, önce üç zenci kız vokalist bulmuş, onların yanına sahnede "enteresan" danslar sergilemesi için Bobby Farrell'ı da eklemiş ve Boney M. kısa sürede disko müziğin marka isimlerinden birine dönüşmüştü.


Boney M.'in 1976 yılının son aylarında ülkemizde piyasaya çıkarılan ilk 45'liği Daddy Cool olmuştu. (Grubun diskografisindeki ilk 45'lik olan Baby Do You Wanna Bump ülkemizde daha sonraki tarihlerde yayınlandı.) Sprint plak şirketinin etiketini taşıyan ve yasal izinler alınmadan yayınlanmış olan yerli Daddy Cool 45'liği kısa sürede iyi bir satış grafiği yakalamayı başardı. Kapağında Sprint markası kullanılmasına rağmen plağı piyasaya süren plak firmasının asıl adı; aşağıda yer alan Hey dergisindeki reklam sayfasından da anlaşılacağı üzere "Devir Plak"tı.

Daddy Cool, Hey dergisinin listelerine, 13 Aralık 1976 tarihinde Top 50'ye aday plakların yer aldığı Tip 20 listelerinin 18. sırasından giriş yaptı. Yaklaşık bir ay kadar sonra asıl listeye giren plak kısa sürede yükselerek 7 Şubat 1977 tarihli Hey dergisi listelerinde 1 numaraya yerleşti ve tam beş hafta yerini kimselere kaptırmadı.

Daddy Cool'un yerli baskı 45'lik baskısının B yüzünde, tüm dünyada olduğu gibi, bir Bob Marley bestesi olan No Woman No Cry yer alıyordu. Şarkının adı plak kapağında (bir türlü öğrenemediğim nedenlerle, yine tüm dünyada olduğu gibi) No Women No Cry olarak yazılırken, plak göbeğinde "kadınlar"ın çoğul olmasından vazgeçilmiş ve şarkının ismi doğru bir şekilde No Woman No Cry olarak yazılmıştı.

Yabancı müzik piyasası adına 1977 yılı ülkemizde "Boney M. Yılı" olmuştu diyebiliriz. Aynı yıl içinde iki Boney M. 45'liği (Daddy Cool ve Ma Baker) ve ilk iki Boney M. albümü Hey listelerinde 1 numaraya çıkmayı başarmıştı. Bobby Farrell'ın Gilla ile düet yaptığı Gentlemen Callers Not Allowed 45'liği aynı listede ilk 10'a girerken, grubun ikinci hit şarkısı Sunny de 2 numaraya kadar yükselmişti. Derginin yıl sonu anketinde ise Boney M. en yakın rakibi (ve bir önceki yılın galibi) ABBA'dan iki kat fazla oy alarak Yılın Yabancı topluluğu seçilirken, Yılın Yabancı Şarkıları sıralamasında Ma Baker 2., Daddy Cool ise 4.sırada yer almıştı.

Bobby Farrell, 1980 yılında beşinci Boney M. albümü Boonoonoonoos'un piyasaya çıkmasının ardından Frank Farian tarafından gruptan çıkarıldı. Farian bu olayın ardından, Boney M. şarkılarında duyduğumuz o davudi sesin aslında kendisine ait olduğunu, Farrell'ın sahnede sadece ağzını oynatarak dans ettiğini açıkladı. Ne var ki grubun hayranları o güne kadar fazlasıyla benimsemiş oldukları sanatçının gruptan atılışını hiç affetmediler ve Bobby Farrell'ın ayrılmasının ardından Boney M. de eski günlerdeki şöhretine bir daha hiç ulaşamadı.

Pee-Wee Herman - Surfin' Bird

Vinyl Single (Made In USA/ Columbia 07301)
Side A: Surfin' Bird - Pee Wee Herman
Side B: My Beach - Surf Punks

The Rivingtons'un iki farklı şarkısı kullanılarak oluşturulan Surfin' Bird sık sık değişik sanatçılar tarafından yorumlandı. Bu yorumlardan en çok hatırlananlardan biri Amerikalı komedyen Pee-Wee Herman'a ait. Amerikalı bu ünlü komedyen Surfin' Bird'ü, Lyndall Hobbs'un yönettiği 1987 yapımı Back To The Beach filmi için kaydetti. Filmin soundtrack albümünde yer alan şarkı ayrıca 45'lik olarak da piyasaya çıkarıldı. Plağın B yüzünde aynı filmde kullanılmış olan Surf Punks grubunun yorumladığı My Beach yer alıyordu.

Beach Boys - Papa-Oom-Mow-Mow

Vinyl 45 Rpm EP
(Made In England/ Capitol EAP4 2198)
Beach Boys Concert

Side A-1: The Little Old Lady From Pasadena
Side A-2: Papa-Oom-Mow-Mow
Side B-1: Let's Go Trippin'
Side B-2: Johnny B. Goode

The Rivingtones'un Papa-Oom-Mow-Mow'u yayınlandığı tarihten sonra sık sık cover'lanan şarkılardan birine dönüştü. The Trashmen'in bu şarkının belirli kısımlarını Surfin' Bird'de kullanmasından bir yıl kadar sonra müzik tarihinin en önemli gruplarından Beach Boys da Papa-Oom-Mow-Mow'u konserlerinde icra etmeye başladı. Grup, In Concert başlığıyla yayınlanan konser albümlerine aldıkları bu şarkıya ayrıca 1964 yılında piyasaya çıkardıkları dört şarkılık konser EP'lerinde de yer verdiler. Beach Boys elemanları Papa-Oom-Mow-Mow'u, akustik olarak kaydettikleri ve cover şarkılardan oluşan 1965 albümleri Beach Boys' Party'de bir kez daha yorumladılar.

The Rivingtons - Papa-Oom-Mow-Mow/ The Bird Is The Word

Vinyl Single (Made In England/ Liberty LIB 55427)
Side A: Papa-Oom-Mow-Mow
Side B: Deep Water

İlk yayın tarihinden yaklaşık 50 yıl sonra tekrar listelere giren The Trashmen'in Surfin' Bird'ü aslında The Rivingtons grubunun iki farklı bestesinden oluşturulmuş bir şarkıydı. Bu şarkılardan ilki 1962 yılında 45'lik plak olarak yayınlanmış olan Papa-Oom-Mow-Mow'du. Plak Billboard Hot 100 listesinde sadece 48. sıraya kadar yükselebilmişti. Buna rağmen sonraki yıllarda birçok sanatçı tarafından cover'landı ve başta Surfin' Bird olmak üzere birçok şarkının alt yapısında kullanıldı.


Vinyl Single (Made In England/ Liberty LIB 55553)
Side A: The Bird's The Word
Side B: I'm Losing My Grip

İngiltere listelerinde 2010 yılının son haftasında 3. sıraya kadar yükselmeyi başaran Surfin' Bird'ün alt yapısını oluşturan The Rivingtons şarkılarının ikincisi olan The Bird's The Word, 45'lik plak olarak ilk kez 1963'de yayınlandı. Şarkı bir yıl önce piyasaya çıkmış olan tek The Rivingtones'un stüdyo albümü Doin' The Bird'de de yer almıştı.


Vinyl Single (Made In England/ Liberty LIB 55528)
Side A: Mama-Oom-Mow-Mow
Side B: Waiting

Yayınlanmış The Rivingtones albümü olan Doin' The Bird albümünde yer alan Mama-Oom-Mow-Mow, grubun en büyük hit'i Papa-Oom-Mow-Mow'un yeniden elden geçirilmiş bir versiyonu... Şarkı 45'lik olarak da piyasaya çıkarıldı ancak listelere giremedi.

The Trashmen - Surfin' Bird

Vinyl Single (Made In England/ Stateside SS255)
Side A: Surfin' Bird
Side B: King Of The Surf

Geçtiğimiz yılın son haftasında İngiltere single listelerinde bir devrim gerçekleşmiş ve dört yıldır yeni yıla X-Factor yarışmasının galibinin seslendirdiği şarkıyla girmeye alışmış müzikseverler listelerin 1 numarasında bu kez Rage Against The Machine'i görmüşlerdi. Facebook ve Twitter gibi çeşitli sosyal iletişim ağlarını kullanarak bir araya gelen anti-X-Factor'cüler bu yıl da benzer bir olayı gerçekleştirmek istiyorlardı. Bu kez seçtikleri şarkı RATM'ninkinden çok çok daha eskiydi. The Trashmen grubunun Amerika'da 1963 yılında piyasaya çıkardığı Surfin' The Bird şarkısıydı bu kez seçilen. Billboard Hot 100 listesinde 4 numaraya kadar yükselen şarkı dünyanın diğer ülkelerinde 1964 yılında yayınlanmış ancak İngiltere'de listelere dahi girememişti. O yılları yaşayanlar arasında çok az kişinin hatırladığı, gençlerin ise hemen hemen ismini bile duymadığı bu şarkı nasıl olmuştu da yeniden gündeme gelmişti?

Surfin' Bird'ün 1964 yılında piyasaya çıkmasına rağmen İngiltere single listelerine ancak 2009 yılının Mayıs ayında girebilmesinin nedeni; Family Guy dizisinin yedinci sezonunun ikinci bölümü "I Dreamed Of Jesus" olmuştu. Bizde de yaklaşık bir ay kadar önce CNBC-e ekranlarında yayınlanan bu bölümde Family Guy'ın başkarakteri Peter Griffin yarım saat boyunca bu şarkıyı dilinden düşürmüyordu. (Peter Griffin ve Family Guy hakkında bugüne kadar CNBC-e Dergi için o kadar çok yazı yazmışım ki bunlardan birini aşağıda yer vermeden geçemeyeceğim.)

Bu sayfalarda bugüne kadar hiç YouTube linki vermemiş olsam da bu kez bir istisna yapmak istiyorum. Söz konusu Family Guy episodundan birkaç dakikalık görüntünün yer aldığı aşağıdaki video klibi izleyip tamamını seyretmek isteyenler lütfen şu linki denesinler.




Vinyl EP (Made In France/ ESRF 1491)
Side A-1: Surfin' Bird 2: Henrietta
Side B-1: King Of The Surf 2: The Sleeper

60'lı yılların en gözde akımlarından biri olan Surf Rock tarzında şarkılar yapan The Trashmen 1962 yılında kurulmuş, listelere giren sadece iki 45'lik ve bir albüm yayınladıktan sonra 1967 yılında da dağılmıştı. Surfin' Bird, Avrupa'nın bazı ülkelerinde olduğu gibi Fransa'da da 45 devirli dört şarkılık bir EP olarak da yayınlandı. 80'li yılların başında grup elemanları tekrar bir araya geldiler ve bu en ünlü şarkıları o günlerde bir kere daha piyasaya çıktı. The Trashmen'in hayatta kalan elemanları günümüzde hâlâ birlikte konserler vermeye devam ediyorlar.
(Dipnot: Geçtiğimiz yıl RATM'i 1 numaraya çıkarmayı başaran Facebook/ Twitter harekatı bu yıl ne yazık ki yeterince güçlü olamadı ve İngiltere listeleri Christmas günlerinde bir kez daha X-Factor'cülere yenik düştü. Bunun en büyük nedeni tahminimce; yarışmanın galibi Matt Cardle'ın single'ı için seçilen When We Collide'ın aslında Biffy Clyro'nun bir yıl önce piyasaya çıkan şarkıları Many Of Horror'ın bir cover'ı olmasıydı. İlk yayınlandığı zaman ancak 20 numaraya kadar çıkabilen Biffy Clyro'nun single'ı ise İngiltere single listelerine bu hafta 8 numaradan tekrar giriş yapmayı başardı.)