Amy Winehouse Tribute - 27

Digital Album (2011 Homemade/Design&Compilation by Atilla Aydogdu)
27 - An AMY WINEHOUSE TRIBUTE
INTRO /
Track-1: 27 - M.I.A.

PART-1 / BEST MEMORIES
Track-2: You Know I'm No Good - Wanda Jackson
Track-3: Back to Black - Lightspeed Champion
Track-4: Rehab - Jolly Boys
Track-5: You Know I'm No Good - Arctic Monkeys

PART-2 / BLACK TO BACK
Track-6: Back to Black - Elbow
Track-7: Back to Black - Glasvegas
Track-8: Back to Black - Rumble Strips
Track-9: Back to Black - Amanda Lear

PART-3 / GLEE SIDE
Track-10: Back to Black - Glee Cast
Track-11: Rehab - Glee Cast

PART-4 / REHABILATION
Track-12: Rehab - Hot Hot Heat
Track-13: Rehab - Keller Williams & The Keels
Track-14: Rehab - Paolo Nutini
Track-15: Rehab - Lea Salonga
Track-16: Rehab - Ministry
Track-17: Rehab - Seether
Track-18: Rehab - Zebrahead
Track-19: Rehab - Diary Of A Mad Band
Track-20: Rehab - Girls Aloud
Track-21: Rehab - Frankmusik

PART-5 / WITH A LITTLE HELP FROM AMY
Track-22: You Know I'm No Good - Ghostface Killah (Feat. Amy Winehouse)
Track-23: Love Is A Losing Game Live - Prince (Feat. Amy Winehouse)
Track-24: B-Boy Baby - Mutya Buena (Feat. Amy Winehouse)

PART-6 / BACK TO ROOTS
Track-25: Its My Party - Lesley Gore
Track-26: Ain't No Mountain High Enough - Marvin Gaye & Tammi Terrell
Track-27: Valerie - Zutons

PART-7 / OUTRO
(Nothing)


GÖZYAŞLARI KURUR KENDİ KENDİNE...(*)
Bu derleme albüm aslında bu blog sayfalarına daha önce konacaktı. Geçtiğimiz ay içinde yine bu sayfalarda yer alan "En İyi 10 Amy Winehouse Single'ı" sıralamasını tamamladığım günlerde o seriyi bu albümün tamamlamasını düşünüyordum. Ama hayat her zaman insanların yapmak istediklerini tamamlamasına imkan vermiyor. Tıpkı Amy Winehouse'un, sadece 27 yıllık bir sürenin sonunda hiç beklenmedik bir anda yarım kalıveren hayatı gibi... Hiç beklenmedik demem de aslında düpedüz "züğürt tesellisi". Zira 3-4 senedir sanatçının hangi gün öleceğini tahmin edenlere iPOD'ların vaad edildiği web siteleri bile mevcuttu. Belki de daha kötü tek seçenek; bundan yıllar sonra hâlâ sahneye çıkıp şarkı söyleyemediği halde yaşamaya devam etmesiydi bu unutulmaz sanatçının... Belki de "ruhu ölmeden, bedeni göçüp gitti" demek mümkün. Tıpkı kendisi gibi 27 yaşındayken kendi hayatına kendi elleriyle son veren "akran"ı Kurt Cobain gibi "solmaktansa yanarak kül olmayı" seçti Amy Winehouse. Henüz hayattayken bu benzeri olmayan sesin kadrini kıymetini bildiğim için içim buruk olsa da için için çok seviniyorum. Sesini duyduğum ilk dakikadan itibaren kendisinin büyük bir hayranı olduğum Winehouse'un yazdığı tüm şarkılar neyse ki ben ölene dek benimle birlikte var olmaya devam edecekler. Sanatın ölüme karşı kazandığı ebedi zafer de bu olsa gerek. "Herkes şarkı söyler ama Amy Winehouse şarkıyı yaşar" derler. Bundan sonra şarkılarını muhakkak başkaları söylemeye devam edecek ama o şarkılar bakalım Amy'siz nasıl yaşayacaklar? Bu derleme albüm sanırım o soruyu verilen ilk cevap niteliğini taşıyor.
(*) Tears Dry On Their Own
AŞK BİLE BİLE LADES DEMEKTİR (*)
Gelelim "27" adını verdiğim -sanırım dünya üzerindeki, sanal da olsa ilk- Amy Winehouse Tribute albümüne... Albümü daha önce tasarlarken açık konuşmak gerekirse seçtiğim şarkıların sayısı 26'ydı -ki kaç tanedirler diye saymamıştım bile-... Sanatçının 23 Temmuz 2011 tarihindeki ölümünün ardından bu tasarımı bir an evvel paylaşmaya karar verdiğimde karşıma, son yılların diğer nev-i şahsına münhasır sanatçılarından M.I.A.'nın Amy gibi 27 yaşında kendi hayatına bir anlamda kendi elleriyle son veren tüm sanatçılara adadığı (kendi adıma açıkçası 27'ler Kulübü tanımlamasını kullanmayı hiç istemiyorum) 27 adlı şarkısı çıktı. İlginç bir şekilde albümde yer alacak şarkıların sayısı da böylece 27 olmuş oldu. Intro'nun ardından yedi bölüm süren bu toplamadaki şarkıları sıralarken ara başlıklarla bir hayatın izleğini de sürmeye çalıştım. İlk bölüm olan Best Memories hem onun şarkılarının bana göre en güzel yorumlarından oluşuyor hem de insan ömründe çocukluk yıllarına denk düşüyor. İkinci kısım Black To Back (Back To Black'e nazariye) kötü zamanların ilk habercisi ve Back To Black şarkısının cover'larını içeriyor. Üçüncü kısım Glee Side hayattan keyif alınan anlara dair; aynı zamanda Glee dizisinde yorumlanan iki Amy şarkısını barındırıyor. Tedavi (Rehabilition) aşamasına denk düşen dördüncü bölüm tahmin edeceğiniz gibi sanatçının en çok tanınan ve cover'lanan şarkısı Rehab'ın cover'larıyla dolu. İyileşme sürecinde kimsenin yardım kabul etmeyen Amy Winehouse'un başkalarına el uzattığı ve birlikte yorumladığı şarkılarını içeren bölüm ise beşincisi (Bu bölümde yer alan You Know I'm No Good'da Ghostface Killah'ın rap yaptığı bölümlerin, Back To Black albümünün Amerikan baskısında da yer alan versiyondan daha uzun ve biraz da farklı olduğunu belirteyim. Bu versiyon Ghostface Killah'ın More Fish adını taşıyan kendi albümünden alındı). Geriye dönüşün işaretlerini taşıyan Back To Roots adını verdiğim altıncı bölümde yer alan üç şarkıdan ilki olan It's My Party, Winehouse'un Quincy Jones için hazırlanan Tribute albümde yorumladığı şarkının orijinali (Quincy Jones'un ilk prodüksiyonlarından biri olan bu kayıt 1963 yılında Lesley Gore'u Amerika'da listelerin zirvesine taşımıştı. Bu derlemede yer alan kaydın kendime ait orijinal 45'lik plaktan elde edildiğini belirtmek isterim). Amy Winehouse'un Tears Dry On Their Own'u yazarken yola çıktığı şarkı olan Ain't No Mountain High Enough'ın da bu derlemede yer almasını istedim. Marvin Gaye ve Tammi Terrell'ın yorumladığı bu Ashford & Simpson bestesinin ardından Tribute Album The Zutons'un 2006 tarihli Valerie'si ile son buluyor. Yedinci bölüm "çıkış"ı gösteriyor olsa da ilerisinde nelerin olduğunu sanırım bizler gibi Amy de pek bilmiyordu. Yoksa o kocaman "boşluk"a adım atmak için bu kadar acele eder miydi dersiniz?
(*) Love Is A Losing Game
SEN O'NA DÖNÜYORSUN, BENSE KARANLIĞA... (*)
27 adını taşıyan bu Amy Tribute Album'üm kapak tasarımında en tanınmış Amy silüetlerinden birini kullandım. Ancak bir farkla; içine sanatçının çocukluk günlerinden kalan bir resmini de katarak... Resmin orijinalini Internet'ten bulmak mümkün. O kadar "masum" bakıyordu ki o çocuğun gözleri... Hiç büyümek istemez gibi, kendisiyle aramızdaki sınırı iyice koyulaştırmaya çalışır gibi... Keskin, koyu ve derinlerden içimize dikilmiş bir çift göz sanki onlar... Amy Winehouse adı büyük olasılıkla ileride 21. yüzyılın müziğinde ilk kırılma noktası olarak anılacak. Kırıldığı andan itibaren kaçınılmaz olarak iletişimde olduğu her şeyi yavaş yavaş yıkmaya başlayacak. O karanlığa dönerken, bizler de ister istemez karalar bağlayacağız ardından... (Gereksiz bir dipnot: 27 adını verdiğim bu albümün download linki sadece 7 gün boyunca bu sayfalarda yer alacak. Daha sonraki tarihlerde siteyi ziyaret edip de bu albümü indirmek isteyen olursa lütfen aydogduatilla@gmail.com adresine mail atsın).
(*) Back To Black